zondag 26 september 2010

Interview met Rode Loper presentatrice, VRT omroepster en mama Katja Retsin



Tweemaal mama zijn, een huishouden en twee winkels runnen, een lieve
man bijstaan, omroepen, 'De rode loper' presenteren en nog fotoshoots en
interviews afhaspelen. Katja Retsin (37) gaat bijna dood aan haar
overvolle agenda. Maar ze blijft wonderbaarlijk lachen.





Wat zou jij doen met 1 miljoen euro?





Katja Retsin: 'Investeren in een megahuis. Mijn droom is om samen met mijn ouders
en ons gezin in één groot huis te wonen. Iedereen heeft zijn privacy
maar als je iemand wil zien, kan dat. Het is enorm fijn om na een lange
werkdag thuis te komen in een woning met zes, zeven personen en met zijn
allen te eten en te praten. Vroeger hadden we enorm grote
familiefeesten en ik heb soms heimwee naar die tijd. Bovendien vind ik
dat ik iets moet teruggeven aan mijn ouders. Ze hebben zoveel voor mij
gedaan.'





Jij bent een denker, hé?





Katja Retsin: 'Ik heb een donkere kant, ja. Sinds mijn papa vier jaar geleden een
dubbele hartstilstand kreeg, heb ik veel van mijn zorgeloosheid
verloren. Ik leef nu anders: intenser, bedachtzamer. Ik besef meer hoe
broos het leven is. Enkele weken geleden reed ik door Brussel en zag ik
een dode man onder een wit laken. Op zo'n moment denk ik aan duizend
dingen tegelijk: de familie van die meneer, hoe zijn kinderen zouden
reageren, dat die man nog een heel leven voor zich had... Ik word daar
heel triest van. Het kan in een vingerknip gedaan zijn.'





Hoe reageer jij op de krantenartikels en journaalbeelden die
dagelijks op ons worden afgevuurd?





Katja Retsin: 'Slecht. Als ik alles tegelijk op me af laat komen, dan denk ik: de
wereld schiet helemaal niet op. Dan zou je bijna wensen dat je keihard
bent: gewoon doorgaan, de emoties afblokken. Maar dat lukt me niet.
Enkele weken geleden verspreidde de dierenrechtenorganisatie Gaia
beelden van dieren die onverdoofd geslacht worden. Ik word letterlijk
misselijk als ik zoiets zie. En dan moet ik iets doen. Dan open ik mijn
laptop en stort ik een bijdrage voor Gaia. Ik ben van het principe: elke
euro helpt. Een druppel op een hete plaat is wél zinvol, wat de
pessimisten ook mogen beweren. Ik hou mijn hart vast voor de toekomst,
maar ik ga niet zitten wachten tot het volledig fout gaat. Als iedereen
een klein beetje meehelpt, dan kunnen we niet anders dan vooruitgaan!'





Hoe wapen jij je tegen de snelheid van de tijd?





Katja Retsin: 'Niet, hé. Elke morgen moet ik slikken als ik mijn dochter van vier
afzet in de gebouwen waar ik twintig jaar geleden zelf school liep. Dat
is te gek voor woorden. Zelfs de geur is dezelfde als toen. Mijn tijd
vliegt en toch wil ik nog zoveel doen. Dat ene goede programma maken.
Wie weet een serieus boek schrijven, een thriller. Ik heb een boek met
columns, een kinderboek en drie Start to style-boeken geschreven maar
voor die roman ben ik nu nog te onzeker. Ik denk snel dat ik iets niet
kan, that's the story of my life. Maar uiteindelijk doe ik het toch,
want ik vind het fantastisch om je eigen angsten te overwinnen. Als dat
geen mooie psychologische kronkel is!'





Zou je alles opnieuw doen in je leven?





Katja Retsin: 'Absoluut. Al zou ik nu wat assertiever willen zijn. Je moet weten
dat ik als kind heel verlegen was. Op familiefeesten durfde ik amper in
de ogen van nonkels en tantes te kijken. Als mijn moeder me afzette bij
de bakker, durfde ik de winkel niet binnen te stappen. Maar wel altijd
meedoen aan schooltoneeltjes, hé! Hoezeer ik ook stond te sterven voor
ik op moest: ik wou en zou op dat podium staan. Pas vanaf mijn zestiende
had ik het lef om ook naast het podium mijn mond open te doen.'





Stel dat je niet in de media was beland, werkte je dan nu als
vertaalster?
Katja Retsin:
'Ik had ook graag psychologie of criminologie gestudeerd. Ik ben
ongelooflijk geïntrigeerd door het gedrag van de mens. In een ander
leven zou ik heel graag misdrijven oplossen bij de Dienst Nationale
Recherche.'



Schuilt er een Witse of een Hannah Maes in jou?
Katja Retsin:
'Dat is sterk geromantiseerd, maar ik wil echt weten waarom
ontspoorde mensen - verkrachters, pedofielen - zijn wie ze zijn. Het
moet ongelofelijk interessant zijn om die criminelen psychologisch te
screenen. Mijn broer heeft een opleiding criminologie gevolgd en moest
tijdens een stage verkrachtingsdossiers bestuderen. Het was moeilijk om
die verhalen los te laten, zei hij. Je leert de donkere kamers van
macabere hoofden kennen en dat zuigt de energie uit je lichaam.
Blijkbaar kunnen weinig rechercheurs die job helemaal van zich afzetten
als ze naar huis gaan. Thuis heb ik een heel rek fictie- en
non-fictieboeken over lijkschouwingen, gewelddelicten en forensische
onderzoeken. Allemaal heel fascinerend. Noem het maar een afwijking,
ja.' (lacht)



Jij moet verslaafd zijn aan alle CSI-reeksen.
Katja Retsin:
'Ja. (lacht) 's Nachts, als iedereen slaapt, kijk ik een hele dvd-box
uit. Veel van mijn vriendinnen vinden mij wat freaky. Ik heb ook iets
met horror. The omen is een fantastische, psychologisch goed onderbouwde
film. Ik hou niet meteen van de slayer movies waar de hoofden en de
emmers bloed van het doek spatten. Geef mij maar The ring, The grudge of
Dark water, allemaal remakes van Japanse horrorfilms. Hoe griezeliger,
hoe beter.'



Heb je nog zulke afwijkingen?
Katja Retsin: 'Ik heb iets met de duivel. Het klinkt misschien raar, maar ik vind
dat een intrigerend personage. Volgens de overlevering probeert de
duivel de mensen te verleiden om het slechte in zich naar boven te
halen, en dat is een interessant gegeven omdat het van alle tijden is.
Neem nu The devil's advocate met Al Pacino als duivel: echt super!'





Zit er een actrice in jou?
Katja Retsin: 'Ik leef met een acteur samen, dus ik spreek uit ervaring als ik zeg
dat het een vak is. Een vak waarvoor ik niet ben opgeleid. Maar wat me
wel super lijkt, is eens een slecht karakter spelen in Mega Mindy. Mijn
dochter is daar zot van en die is het gewend om met mij toneeltjes te
spelen. MegaBitch Katja of zo. Dan kan ik mij eens uitleven.' (lacht)





Geloof jij in leven na de dood?
Katja Retsin: 'Ja.'





Ik niet. Overtuig mij eens waarom ik moet geloven?
Katja Retsin: 'Omdat het te erg is als het gewoon gedaan is na dit leven. Ik hou
heel graag vast aan het idee dat als iemand ons ontvalt, dat niet voor
niets is. Ik wil geloven dat hij of zij hier nog ergens rondhangt.
Allicht sus ik me daarmee, maar gun mij dat. Soms moet je jezelf iets
wijsmaken om alles draaglijker te maken, om een beetje gemoedsrust te
hebben. Toen mijn grootmoeder stierf, vertelde mijn moeder me dat ze
over mijn schouder meekeek naar mijn doen en laten. Ik vond dat zo'n
mooie en geruststellende gedachte.'





Hoeveel geef jij je leven op tien?
Katja Retsin: 'Een negen. Ik ben een gelukkig mens. Ik heb een mooi gezin, een
leuke job, mijn ouders zijn er nog en ik heb veel lieve mensen rondom
mij. Fantastisch toch?'





Wanneer geef je jezelf tien op tien?
Katja Retsin: 'Als ik ooit dat perfecte programma kan maken. Tijdens Steracteur
sterartiest reed ik al in vierde versnelling, maar ik wil graag ook eens
in zesde versnelling vlammen. La Retsin pur sang!' (lacht)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten